ATASÖZLERİ

Yabancı koyun kenara yatar.

Yağmur yağsa kış değil mi? Kişi hâlini bilse hoş değil mi?

Yalancı kim? İşittiğini söyleyen.

Yalancının evi yanmış, kimse inanmamış.

Yalancının mumu yatsıya kadar yanar.

Yalnız taş duvar olmaz.

Yapı taşı, yapıdan kalmaz.

Yarası olan gocunur.

Yarınki kazdan, bugünkü tavuk yeğdir.

Yaş kesen, baş keser.

Yatan aslandan, gezen tilki yeğdir.

Yatanın, yürüyene borcu var.

Yavuz hırsız, ev sahibini bastırır.

Yazın başı pişenin, kışın aşı pişer.

Yazın gölge kovan, kışın karın ovar.

Yerini bilmeyen, yılda bir kat urba eskitir.

Yerin kulağı var.

Yılanın başı küçükken ezilmeli.

Yiğidin malı meydandadır.

Yiğit arkasından vurulmaz.

Yurdun otlusundan kutlusu yeğdir.

Yuvayı yapan dişi kuştur.

Yürük at yemini kendi artırır.

Yüz verme arsız olur, az verme hırsız olur.

Yüz, yüzden utanır.

                                                             Z ile başlayan Atasözleri

Zahirenin ambarı sabanın ucundadır.

Zahmetsiz rahmet olmaz.

Zararın neresinden dönülse kardır.

Zenginin malı, züğürdün çenesi yorar.

Zırva tevil götürmez.

Zor kapıdan girerse, şeriat bacadan çıkar.

Zor oyunu bozar.

Zurnada peşrev olmaz