Dr.Paul Ruskin American Medical Association adlı dergide yayınlanan
makalesinde öğrencileriyle yaptığı bir algılama deneyinden
bahsetmektedir.Bu deneyde Ruskin önce bir hastanın durumunu tarif etmiş
ve öğrencilerine bu hastanın bakımını isteyip istemeyeceklerini
sormuştur. Deneyde yer alan hastanın durumu ve deneyin devamı asağidaki
gibidir:
“ Hasta ne söylenenleri anlıyor ne de konuşabiliyor. Bazen
saatlerce anlaşılmaz şeyler geveliyor. Zaman , yer ya da kisi kavramı
yok. Yalnız nasıl oluyorsa, kendi adı
söylendiğinde tepki veriyor. Son altı aydır onun yanındayım , ne
görünuşü için bir çaba sarf ediyor ne de bakım yapılırken yardımıcı
oluyor. Onu hep başkaları besliyor , yıkıyor ve giydiriyor.Dişleri yok ,
saçı yok ,yiyeceklerinin püre halinde verilmesi gerekiyor.Gömleği
salyalarından dolayı sürekli leke içinde .Yürümüyor.Uykusu sürekli
düzensiz .Gece yarısı uyanıp cığlıklarıyla herkesi uyandırıyor.Çoğu
zaman mutlu ve sevecen, fakat bazen ortada bir sebep yokken
sinirleniyor.Biri gelip onu yatıştırana kadar da feryat figan
bağırıyor.”
Ruskin yukarıdakı tasviri okuduktan sonra ,
ögrencilerine böyle birinin bakımını üstelenmek isteyip istemediklerini
sorar. Öğrencilerin hiçbiri bu göreve talip olmaz.
Ruskin
,kendisinin bunu büyük bir zevkle yaptığını ve onların da yapması
gerektiğini söyleyince öğrenciler şaşırilar. Daha sonra Ruskin
bahsettiği kişinin fotoğrafını öğrenciler arasında dolaştırmaya
başlar.Fotoğrafdakı kişi doktorun 1 yaşındakı küçük kızıdır ve çok
tatlıdır.