Atatürk, kendisinin insanüstü bir varlık olduğunu söylemelerini hiç
hoş karşılamazdı. Çocukluk arkadaşı Nuri Conker’in sert şakalarını büyük
bir neşe ile dinler ve hepimizin önünde tekrarlatırdı.
Bir gün sofradakilerden biri:
– Paşam, demişti, kimbilir çocukluğunuzda ne müstesna bir insandınız. Kimbilir ne eşsiz anılarınız vardır.
Atatürk güldü ve Conker’e döndü:
– Nuri anlatsın, dedi.
Nuri Bey her zamanki şakacı diliyle:
– Bakla tarlasında karga çobanlığı ederdi, yanıtını verdi. Deminki
soruyu soran kişi, sözün bu yola dökülmesinden fena halde ürktü. Soruyu
ortaya attığına bin kez pişman oldu.
– Aman efendimiz, diyecek oldu, Atatürk hemen sözünü kesti:
– Bana, insanlar üstünde bir doğuş atfetmeye kalkışmayınız. Doğuşumdaki tek olağanüstülük Türk olarak dünyaya gelmemdedir.”