Baki olmayan bir şeye gönül verenin gönlü zinde değildir.
Bana Müslüman olma nurundan lezzet ihsan eyle, zulmet kaynağı nefsimi ise yok eyle.
Dilencinin biri Cüneyd'in huzuruna gelip oturdu ve dedi ki "Ey kayıtsız
şartsız Allah'a av olan! İnsan ne zaman gönül huzuruna erebilir?" Cüneyd
dedi ki "Gönülde O olduğu zaman.
Kafire küfür gerek, dindara din gerek. Attar'a ise zerre kadar da olsa senin aşkın gerek.
O, ihsan denizini kimseden sakınmaz ve insanların günahı bu deniz karşısında bir katre gibidir.
Sen bu dergahta hiçbir şeye sahip olmasan bile bu eziklik değildir.
Bundan dolayı az üzül. Bu dergahta sadece zühdü satın almazlar. Bir hiçi
bile satın alırlar.
Verdiği öğütü biraz tutan, bunu başkalarına da dinletebilir.
Kanaatten nasibi olmayanı dünya malı nasıl zengin etsin ?