Anı bahçelerinde üşümek sıcaktı.
Ben birini sevmiyordum. O da beni sevmiyordu. Bir gün bir yerde randevulaştık. Ben gitmedim. O da gelmedi.
Ben ölseydim, o belki ağlardı. Ama o ağlasaydı, ben ölürdüm.
Bir insan treni kaçırırsa başka bir tren gelir onu alır. Bir ulus treni kaçırırsa başka bir ulus gelir onu alır.
Bir sevgiyi anlamak, bir yaşam harcamaktır... Harcayacaksın!
Bugüne en uzak gün, dün.
Bütün renkler aynı hızla kirleniyordu, Birinciliği beyaza verdiler.
Damla biraz daha küçük veya büyük olamayacağı gibi ben de biraz daha şöyle biraz daha böyle olamam.
Dünüyle ünlü insanlar bugün gün yüzü görmezler.
Evlilik, iki kişilik yalnızlıktır.
Gelmesen önemli değil, gelsen önemli olurdu!.. Gelmemen büyük yalnızlığımı doldurdu...
Gerçek değer; gelmesi boşluk dolduran değil gitmesi boşluk yaratan.
Kaybedeceğini bile bile neden mücadele ediyorsun dedi, öleceğini bile bile yaşadığını unutmuştu o ama... Bozmadım.
Kendi bahçesinde dal olamayanın biri, girmiş bahçeme ağaçlık taslıyor.
Ne derseniz deyin, heykellerin saçı yoktur.
Sevilenin yanlışı görünmez, sevilmeyenin görüntüsü yanlıştır.
Sustuğunu bilen olgundur, bildiğini susan değil.
Yanına kadar koştuktan sonra, bir adım daha atamayacaksan eğer; oraya kadar sakın koşma. Sana değil, bekleyene yazık olur.
Yaşamak için bırakılmış bir yön baktım, yoktu: Ben direnmek için elimden gelin yaptım.